Het natuurwonder Galapagos deel 1: Eiland hoppen
25 maart 2018 - Galapagos Islands, Ecuador
Na een aantal weken door Argentinië en Chili te hebben gereisd, voelt de Galapagos voor ons als een vakantie. Puurder dan de Galapagos kan het volgens ons niet worden. Aan de ene kant van het strand liggen ‘stapels’ leguanen op elkaar en aan de andere kant springen en zwemmen de zeeleeuwen voorbij.
Vanaf Santiago in Chili vliegen we via Bogota en Quito naar Baltra, één van de Galapagos eilanden. Buiten een vliegveld is er niet veel te beleven. Vanaf Baltra gaan we naar één van de bewoonde eilanden; Santa Cruz. Dit is onze uitvalsbasis voor onze reis door de Galapagos. Vanaf het vliegveld moeten we eerst een bus nemen die ons naar de veerpont brengt ,waarmee we in vijf minuten overvaren naar Santa Cruz. Vanaf daar gaan we met de lokale bus nog een klein uurtje naar Puerto Ayora; de grootste stad op het eiland.
De Galapagos zijn vulkanische eilanden en liggen in de Stille Oceaan op ongeveer 1.000 kilometer ten Westen van de kust van Zuid-Amerika en behoren bij Ecuador. Het leven op de Galapagos is simpel, schoon, prachtig en ruig. De eilanden zijn van de dieren, het is hun terrein en dat merk je. Alle dieren leven in vrijheid met elkaar. Vogels met blauwe voeten, zeeleeuwen die op de bankjes liggen, pinguïns die voorbij zwemmen, duiken met grote haaien en wandelen tussen reuzenschildpadden. De Galapagos is beschermd en alle inwoners zijn er trots op. De bescherming van de eilanden kost geld en hierdoor betaal je als toerist $100 per persoon om toegang te krijgen tot het Nationale Park Galapagos. Om de eilanden en alle leefomstandigheden te blijven beschermen mogen er op jaarbasis maximaal 245.000 toeristen naar de Galapagos. Het aantal vluchten vanaf het vaste land van Ecuador naar de Galapagos is hierop afgestemd.
Als je naar de Galapagos reist, heb je eigenlijk twee opties: je boekt een meerdaagse cruise die je naar de meer afgelegen eilanden brengt of je gaat zelfstandig eilandhoppen naar de dichterbij gelegen en bewoonde eilanden. Wij zijn naar de Galapagos gegaan zónder iets te regelen, iets wat we zelf niet echt gewend zijn. In grote lijnen hadden we het idee om de eilanden zelfstandig te bezoeken, maar we wilden de optie open houden om ter plaatse een last-minute cruise voor 4, 5 of 8 dagen te boeken. We regelden enkel een overnachting voor de eerste twee dagen. De dag van aankomst bestaat voor ons voornamelijk uit het vergelijken van de verschillende last-minute cruises.
Na het vergelijken van diverse opties, vaarroutes, mogelijkheden en boekingsklassen vinden we uiteindelijk een geschikte cruise voor vijf dagen waar we ook op kunnen scubaduiken. De volgende dag onderhandelen we over de laatste dingen en maken we onze boeking definitief, we gaan cruisen! De boot vertrekt over vier dagen, dus we besluiten om zelf nog drie dagen het naastgelegen eiland San Cristobal zelf te ontdekken. We zijn al twee dagen op Santa Cruz, waar we ook zullen eindigen, dus zo kunnen we het optimaal combineren.
Santa Cruz
Eén van onze redenen om de Galapagos te bezoeken is duiken. Het eiland Santa Cruz is bekend onder duikers vanwege een beroemde duikspot; Gordon Rocks. Het duiken hier is overigens niet voor beginners, het zicht onder water is er niet super goed, het water is koud en de stroming is er heftig. Maar het ‘grotere werk’ wat hier voorbij komt is fenomenaal. Gordon Rocks staat bekend om grote groepen hamerhaaien, maar er zwemmen ook ‘gewone’ galapagoshaaien, rifhaaien, reuze schildpadden en zeeleeuwen. De eerste duik was te gek! Vooral Wendy vond het erg spannend toen er opeens een stuk of 30 hamerhaaien boven ons cirkelden, haar luchtverbruik ging ineens snel.Tijdens de eerste duik kreeg Hilko wat problemen met zijn rechteroor (niet kunnen klaren is pijnlijk), maar gelukkig hoefden we onze duik niet af te breken. Toch besloot Hilko zijn tweede duik niet te doen i.v.m. wat napijn in de oren. Een pijnlijk, maar de enige juiste beslissing, duiken blijft een gevaarlijke hobby. Hilko moest op de boot toekijken hoe Wendy voor de tweede keer het water in sprong. Gelukkig hadden we tijdens de eerste duik héél veel hamerhaaien gezien.
Op Santa Cruz bezoeken we de vismarkt, een attractie op zich. Hier wordt de verse vis met bootjes binnen gebracht en schoongemaakt. De grootste attractie is toch wel de dieren eromheen. Overal staan zeeleeuwen, pelikanen en andere (roof)vogels te wachten op een reststukje vis. Het is bijzonder dat de dieren rustig afwachten en niet alles wegpikken. Als ze toch te dicht bij komen, dan worden ze netjes de hoek ingestuurd, de normaalste zaak van de wereld.
San Cristobal
Na twee dagen Santa Cruz pakken we de volgende ochtend om 07.00 uur de ferry naar het andere eiland, San Cristobal. San Cristobal heeft na Santa Cruz de meeste inwoners. Het is twee uur varen over open zee. We hebben geluk dat de zee niet al te ruw is vandaag en dat we niet zeeziek worden. Dat geldt niet voor iedereen aan boord van de speedboot. Bij de haven van San Cristobal worden we opgewacht door tientallen springende en schreeuwde zeeleeuwen. Het eiland is veel rustiger dan Santa Cruz, dat merk je meteen. Het is een typisch eilanddorpje, wat voor ons heerlijk aanvoelt.
In de middag wandelen we naar La Loberia, een mooi stuk strand, wat vooral onder de surfers populair is. Het wemelt hier van de zeeleeuwen en leguanen. We hebben onze duikbrillen meegenomen en snorkelen tussen de mooi gekleurde vissen en zeeleeuwen. Bij terugkomst in de hoofdstraat van San Cristobal vergapen we ons nog even aan de kolonie zeeleeuwen. We vinden het zo hilarisch om naar te kijken!
Om het eiland te ontdekken besluiten we een ‘highlandtour’ te doen; simpelweg door een taxichauffeur te vragen ons de hoogtepunten van eiland te laten zien. We begonnen bij El Junco, een groot zoetwatermeer op 700 meter hoogte. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over het eiland en vliegen de fregatvogels boven ons hoofd. Wat een mooie en grote vogels. We rijden verder naar Galapaguera, een broedcentrum voor reuzenschildpadden, welke vervolgens in het semi-wild leven. Onze taxichauffeur leidt ons hier rond en verteld (in het Spaans) enthousiast over hoe ze de reuzenschildpadden beschermen en dat bijvoorbeeld het geslacht wordt bepaald door de temperatuur van het ei (vrouwen zijn hot en mannen zijn koel/cool). Na de rondleiding rijden we verder naar de Oostkant van het eiland en sluiten we de dag af bij Puerto Chino. Een klein mooi zandstrand omgeven door lavasrotsen. ’s Avonds wandelen we naar Playa Mann en genieten we met een biertje op het strand van een prachtige zonsondergang.
Eén van de meest populaire excursies op het eiland is een duik- of snorkeltour naar Kicker Rock. Dit kunnen wij natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Voordat we gaan duiken varen we die ochtend eerst naar een prachtig verlaten strandje met mangrovebos. Op het strand zien wij onze eerste ‘blue footed boobie’, toch wel een kippenvelmomentje! Het duiken bij Kicker Rock was heerlijk, niet alleen omdat wij de enige twee duikers op onze boot waren, maar ook vanwege het prachtige onderwaterleven. Gelukkig voelt Hilko’s oor weer goed aan. Tijdens onze duik worden we letterlijk omcirkeld door Salemavissen (zeebrasem), we zitten middenin een gigantische school, heel gaaf. Vervolgens zwemmen we tussen galapagoshaaien, zijn we blij nogmaals hamerhaaien te zien, maar we worden ook nog verrast met white tip sharks, eagle rays, zeeschildpadden en zwemmen er nog zeeleeuwen. Als klap op de vuurpijl springen er ook nog een tientallen dolfijnen naast de boot op de weg terug naar de haven van Puerto Baquerizo Moreno in San Cristobal. Aangezien we al zes weken op reis zijn werd het voor Hilko tijd om zijn haar te laten knippen. En als je dan toch naar de kapper moet, waarom dan niet op de Galapagos?
Maandag 19 maart nemen we om 07.00 uur de ferry terug naar Puerto Ayora op Santa Cruz, want om 11.00 uur schepen we in voor onze vijfdaagse cruise. Hierover meer in ons volgende blog!
Nog heel veel reisplezier 👍👍👍