Nieuw-Zeeland, het Noordereiland
9 oktober 2018 - Wellington, Nieuw-Zeeland
Nieuw-Zeeland, het land waar we vooraf misschien wel de hoogste verwachtingen van hadden. Heeft Nieuw-Zeeland onze verwachtingen waargemaakt? Laten we voorop stellen, mocht groen niét jouw kleur zijn, blijf dan maar thuis!
Het land is verdeeld in twee verschillende eilanden, met beiden hun eigen charme. Wij beginnen onze reis op het Noordereiland, het eiland vol geschiedenis en Maori cultuur. We beginnen Noord, omdat het schijnt dat als je Zuid begint je het Noordereiland minder kan waarderen. En het is bijna lente, dus wachten we nog even twee weken en hopen we op een heerlijk voorjaar op het Zuidereiland. De eerste week moeten we wel even wennen aan de Kiwi’s, zoals de inwoners van Nieuw-Zeeland ook wel genoemd worden. Voor ons idee zijn ze minder vriendelijk, nonchalanter en rijden ze wat asocialer. Eigenlijk hebben we gewoon gigantische heimwee naar Australië.
Nadat we de camper in Auckland hebben opgehaald rijden we naar het dorp Whangarei. Dit plaatsje is voornamelijk bekend vanwege haar watervallen. Het tijdsverschil tussen Melbourne en Nieuw-Zeeland is +2 uur, we hebben dan toch net iets meer last dan verwacht van onze jetlag en onze nachtvlucht en we schrikken onze eerste ochtend in Nieuw-Zeeland om 11.30 uur wakker. Heerlijk, een leven zonder wekker 😊
Na te zijn opgestart rijden we naar het kustplaatsje Paihia. Een dorpje met een leuke boulevard waarbij je uitkijkt op de verschillende eilanden voor de kust, de Bay of Islands. Om de cultuur van Nieuw-Zeeland beter te leren kennen brengen we een bezoek aan de Waitangi Treaty Grounds. In de 19e eeuw is hier het verdrag tussen de Maori en de Engelsen getekend, wat Nieuw-Zeeland tot een onafhankelijk land verklaarde. We krijgen een rondleiding over het grondgebied en we bezoeken een traditioneel ‘meeting house’ van de Maori. Hier zien we o.a. de Haka (dans) en een uitleg en voorstelling van de Maori cultuur. Een ontzettend leerzame en interessante dag, maar toch begrijpen we niet waarom ze die tong toch continue uitsteken?
Na de Waitangi Treaty Grounds pakken we de ferry naar het eiland Russel. Russel diende in de 19e eeuw als nederzetting voor de Engelsen. Er hangt een gezellige sfeer en geeft ons mooie uitzichten over de baai.
Na al die geschiedenis hadden we zin in wat avontuur. We rijden naar het meest Noordelijk gelegen puntje van Nieuw-Zeeland, Cape Reinga. Nieuw-Zeeland heeft een aantal behoorlijk grote zandduinen, die op sommige delen soms wel meer dan 150 meter hoog zijn. We huren een board en gaan sandboarden. Het naar boven lopen op de zandduinen is nog best een vermoeiende taak, maar eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. Het moment dat we op onze boardjes liggen met ons hoofd naar beneden, kijken we elkaar nog even bedenkelijk aan, dit is best hoog?! In een razend tempo glijden we de zandduinen af. Heerlijk om even in het zand te ‘spelen’.
Na het spelen in de zandbak rijden we nog wat verder naar het Noorden. We bereiken het eenzame Cape Reinga, het uiterste puntje van het Noordereiland. Je kunt hier de Tasmanzee in de Grote Oceaan zien overgaan, wat bijzonder is om naar te kijken, de stromingen komen hier samen en kolken als het ware naar de kust toe. We hebben een eindeloos uitzicht over zee en we nemen de tijd om te genieten van de ondergaande zon.
Onze eerste dagen in Nieuw-Zeeland hebben we met wat kuren van onze camper te maken gehad. Hilko is het zat en belt met de verhuurmaatschappij. We krijgen eerst geen gehoor maar Hilko zou Hilko niet zijn, als hij het toch voor elkaar krijgt en we kunnen uiteindelijk onze bus omwisselen in het kantoor in Auckland, we waren gelukkig precies in de buurt.
Vanuit Auckland rijden we naar de Coromandel Peninsula. Op dit schiereiland vind je de Cathedral Cove, een prachtige grot op het strand waar je via een leuke wandeling kunt komen. Het is heerlijk weer en het is gezellig druk op het strand met mensen die lekker liggen te zonnen. Na de Cathedral Cove brengen we een bezoek aan Hot Water Beach. Bij dit strand kun je bij laagtij een kuil graven die zich dan vanzelf vult met heerlijk warm water uit de aarde. En zit namelijk een hot spring onder het strand wat zorgt voor het hete water. Wij zijn even gaan kijken en daar hebben we het bij gehouden. We zagen zoveel mensen met schepjes in de weer, dat wij dachten: nee dit is écht niets voor ons. We hebben er een biertje bij gepakt en hebben heerlijk zitten observeren hoe anderen lekker in de weer waren met schepjes en het water.
We verlaten de peninsula en rijden iets meer het binnenland in, op weg naar de Waitomo Caves. Dit gebied ligt vol met grotten met stalactieten en stalagmieten en is bekend om de gloeiwormen. Juist, gloeiwormen! Dit zijn kleine wormen die in het donker fel blauw oplichten. Het ziet er bijzonder mooi uit, het is ons helaas niet gelukt om er een goede foto van te nemen in het donker.
Na ons grottenavontuur rijden we naar het dorp Rotorua. Dit dorp is omringd door warmwaterbronnen, geisers en zwavelpoelen. Niet de lekkerste plek door de geur (stank), maar wel de ideale plek om naar de spa te gaan. Dus bezoeken we de Polynesian Spa. We stappen in de verschillende baden, relaxen een paar uurtjes en komen gerimpeld het water uit.
De volgende dag gaan we op tijd richting het Wai-o-tapu Thermal Wonderland. Hier laten ze om 10:15 uur de geiser Lady Knox tot uitbarsting komen. In de jaren ‘90 kwam deze geiser nog zelf tot uitbarsting, maar tegenwoordig heeft ze een beetje hulp nodig. Er komt een medewerker rond 10:15 uur, houdt een praatje over de geiser, gooit wat organische zeep in de geiser en een paar minuten later gaat de geiser borrelen en spuit zijn water zo’n 15 meter omhoog (het was een grote deceptie volgens ons). De verdere ochtend gaan we dit geothermische gebied verkennen. Van zwarte bubbelende modderpoelen, gifgroene meren en een rood oranje champagne meer. Het is een bijzonder stukje natuurfenomeen om te zien. Het is vooral bijzonder dat we zo dichtbij kunnen komen.
Na onze wandeling door het park stuiten we alleen op een probleem. Nadat we eerder die dag de auto hadden geparkeerd, kregen wij het voor elkaar om de motor van de camper te laten draaien terwijl we de sleutel al uit het slot hadden. Dat is knap hè?! Wij wisten meteen dat het niet goed was en hebben de Nieuw-Zeelandse ANWB gebeld. Toen de ANWB arriveerde was de accu inmiddels al leeg (ja, we hebben de motor uitgekregen). De monteur kwam uit zijn auto, keek naar de camper, zag dat de accu leeg was en ging zonder wat te hebben gedaan weer terug in zijn auto zitten om te zeggen dat hij niets voor ons kon doen, ik laat jullie wegslepen. Wat een ”luie Kiwi”! Na wat heen en weer gebel met de verhuurmaatschappij kwam er uiteindelijk een sleepwagen om onze camper mee te nemen. We hadden beide nog nooit eerder in een sleepwagen gezeten, toch weer een iets nieuws op onze wereldreis 😉 We zijn weggesleept naar de dichtstbijzijnde Toyota dealer in Rotorua. Na een uurtje te hebben moeten wachten in bij de garage kunnen we gelukkig weer met onze ‘eigen’ camper op pad. Het was een lekkage van de voorruit, waardoor er wat kabels en zekeringen waren doorgebrand.
Na ons garageavontuur rijden we via de Huka Falls naar Lake Taupo. Een kratermeer in het centrum van het Noordereiland. En een meer is het zeker, het is net zo groot als Singapore. We maken een tocht met een bootje over Lake Taupo op zoek naar de Maori Carvings, de Maori beeldhouwwerken in de rotsen. Een prachtig kunstwerk om te zien.
Over de Tongariro Alpine Crossing hadden we veel goede verhalen gehoord en wij wilden deze hike dan ook zeker niet overslaan tijdens onze reis. Lange tijd was het onzeker of we deze hike wel konden en mochten lopen i.v.m. de recente sneeuwval. Een dag voordat we de hike wilde gaan doen kregen we groen licht. We mogen gaan, maar dan de winterversie: tot halverwege en dan weer terug. Bij de Tongariro Alpine Crossing wandel je in totaal zo’n 20 kilometer waar je een zo’n 2000 meter hoge vulkaan beklimt.
De volgende ochtend rijden we met onze camper naar het startpunt van deze hike. Gewapend met voldoende water gaan we op pad. Het eerste stuk gaat ons snel af, we vinden het eigenlijk een beetje “saai”. We wandelen namelijk gewoon over een aangelegde steiger i.p.v. door de ruige natuur. De omgeving is wel prachtig, alsof je door een maanlandschap loopt.
Na anderhalf uur wandelen merken we dat het landschap veranderd. We zijn aangekomen bij de South Crater. Het wandelpad heeft ruimte gemaakt voor de sneeuw. We komen terecht in één grote witte sneeuwvlakte met om ons heen torenhoge vulkanen. Gewoon magisch! Het weer veranderd ook continue, van het ene moment een strakblauwe lucht tot tien seconde later gitzwart.
Door de zware sneeuw wandelen we naar het hoogte punt van onze trekking, de Red Crater. Er staat een stevige wind, het is er behoorlijk stijl en de sneeuw maakt het nog extra lastig. Bovenaan komen we even tot rust met uitzicht op de beroemde Emerald Lakes. Ze worden net zichtbaar onder de dikke laag ijs. Na onze pauze is het tijd om de route weer terug te wandelen naar onze camper. ’s Avonds zitten we heerlijk met de beentjes omhoog te genieten van een flesje champagne.
Voordat we Lake Taupo gaan verlaten gaan we nog even proberen $10.000 te winnen. Bij het meer hebben ze een Hole-in-One golf setting gebouwd. Zoals de naam al doet vermoeden, bij een hole-in-one, win je $10.000. We hebben het met 25 ballen geprobeerd, maar helaas, het mocht niet baten, nét niet.😉
Bij Nieuw-Zeeland dachten wij ook meteen aan wijn. Marlborough is de bekendste wijnstreek, maar wij zoeken graag naar meerdere mogelijkheden. Zo zagen we dat Hawke’s Bay op het Noordereiland één van de belangrijkere wijngebieden van Nieuw-Zeeland is. De druiven kunnen hier optimaal rijpen door het zon-zekere klimaat en de voldoende regen. Via een tijdschrift hebben wij wat leuke wijngaarden opgezocht die we gaan bezoeken. Er zijn slechtere activiteiten om te ondernemen.
Na twee weken op het Noordereiland houden we het voor gezien. We rijden naar de hoofdstad Wellington voor de Interislander naar Picton, oftewel de veerpont naar het Zuidereiland.
Zijn we na twee weken in Nieuw-Zeeland verliefd geworden op het land? Nee, dat nog niet. Maar dat neemt niet weg dat we volop genieten van de prachtige natuur en de leuke activiteiten die we hebben gedaan. We kunnen niet wachten om het nog ruigere en, zoals gehoord, nog mooiere Zuidereiland te gaan ontdekken.
Zie hier wat leuke beelden van onze trip!
https://travelthedream.reislogger.nl/video/nieuw-zeeland-noordereiland.42805
Ik geniet van jullie reisverslagen. Mooi geschreven. Ik denk dat dit alles van Wendy's hand is:-)
Wanneer komen jullie terug?
Soms zin om dit avontuur in Florida af te ronden? Hilko, jij was al enthousiast over Florida toen je bij mij stage liep...:-)
Misschien leuk om dat te combineren met weerzien met je ouders in mei 2019?
Gr. Ine