Indonesië Nusa & Bali

De eerste twee weken Indonesië zijn letterlijk voorbij gevlogen. Wat gaat de tijd toch snel. Het is al weer tijd om door te reizen richting Bali, maar eerst gaan we een tussenstop maken op de Nusa eilanden. Vanuit Gili Trawagan pakken we de ferry naar Nusa Lembongan, een klein eiland net onder Bali. Met de veerboot varen we er in 2,5 uur naar toe. Het is laagtij, dus brengt de ferry ons naar een platform, waar we op een klein bootje stappen dat ons naar het vasteland moet brengen. Het water is momenteel alleen zó laag dat het bootje vast komt te liggen en niet verder kan. We doen onze schoenen uit en wandelen door het ondiepe water naar de gele brug van Nusa Lembongan.



We hebben drie volle dagen op Nusa Lembongan en huren een scooter om het eiland te gaan verkennen. Nusa Lembongan is een eiland met een fijne sfeer, ruige kliffen en mooie stranden.

Onze eerste stop is bij de Blue Lagoon, we hoeven niet uit te leggen hoe deze lagune aan zijn naam komt, wat een ontzettend mooi helderblauw water, daar kun je wel naar blijven kijken. We pakken de scooter en rijden verder naar Devil’s Tear, een rotsachtige kustlijn waar enorme golven tegen de rotsen aan slaan. Het is een gaaf gezicht, wat is de natuur toch prachtig en in dit geval ook krachtig. Leuk om te zien dat de (onoplettende) mensen worden verrast door het ruige opspattende water.

        

Met een klein vissersbootje maken we de oversteek naar het zusje van Nusa Lembogan; het eiland Nusa Penida. We merken meteen dat Nusa Penida een stuk minder toeristisch is en we krijgen hier een nóg betere indruk van het Indonesische leven, heerlijk. Nusa Penida wordt omgeven door gigantische kliffen en mooie uitzichtpunten, het eiland is nog ruiger dan Nusa Lembongan.

We huren weer een scooter bij ons hotel en op het moment dat we willen wegrijden vraagt de eigenaar nog even snel “oh, do you want a helmet?” en er valt een korte stilte, “we only have one” roept hij er achteraan. Nou daar hebben we niet zoveel aan samen, dus laat dan maar zitten. 😊

Met de scooter gaan we op weg naar Kelingking viewpoint. Ze zeggen dat je de tijd moet nemen om er op uit te gaan op Nusa Penida, nou dat klopt. De weg ernaartoe wordt steeds slechter en we stuiteren letterlijk naar het uitzichtpunt. Gaten, hobbels, zandheuvels, het maakt het wel een leuk avontuur. Zeuren doen we niet, we hebben immers alle tijd. We komen aan bij Kelingking, van bovenaf zie je enorme rotsformatie liggen, de klif draait de zee in en dit is het punt waar de meeste foto’s van worden gemaakt op Nusa Penida, en terecht, het is een prachtig plaatje! Met trappen (of wat er voor door moet gaan), lopen we de rots op handen en voeten naar beneden, het geeft ons een prachtig uitzicht op het strand beneden.

De volgende dag relaxen we wat en s ’middags bezoeken we de Peguyangan waterval (geen idee waarom ze het een waterval noemen) en een tempel aan het water. Met onze sarong om lopen we via blauwe trappen de kliffen in zo’n 20 minuten naar beneden. Vanaf de trappen hebben we uitzicht over de oceaan en zien we mantaroggen zwemmen. Uiteindelijk komen we aan bij een kleine watertempel. De tempel zelf stelt niet zo veel voor, de wandeling ernaartoe is indrukwekkender.

We kregen de tip om de grottempel van Nusa Penida te bezoeken. Dus waarom niet, we zijn er nu toch! Toen we aankwamen keken we elkaar even raar aan. Er was namelijk nergens een tempel te bekennen. Totdat we werden gevraagd om een donatie (entree) voor het tempelcomplex te doen en we door een enorm klein tunneltje worden gestuurd. Kruipend gaan we er doorheen en opeens staan we midden in een gigantische grottempel. Wat een bijzonder gezicht, heel gaaf.

Angel’s Billabong en Broken beach, nog twee natuurwonderen in Nusa Penida. Bij Angel’s Billabong ontstaat er een natuurlijke infinitypool wanneer de zee zich terug trekt. Maar kijk goed uit, de zee is zo sterk dat er iedere twintig minuten een gigantische golf overheen slaat. We hadden al wat verhalen gehoord en ook toen wij er waren kwamen er van die gigantische golven. Wat een machtig geluid en gezicht. We maken nog wat foto’s, Hilko vliegt nog een rondje met zijn drone en we stappen de scooter weer op richting ons hotel.

De avond voor we naar Bali zouden vertrekken krijgen we te horen dat de ferry’s allemaal zijn geannuleerd i.v.m. de hoge golven en het te ruige water. We kijken elkaar even bedenkelijk aan en vragen de eigenaar of er geen andere manier is om naar Bali te gaan en wat de verwachtingen zijn.

Hij komt met het geniale plan dat de carferry aan de andere kant van het eiland wel gaat, alleen dat we dan ook op een andere plaats in Bali arriveren. Nou ja, dat is voor ons geen probleem, we willen gewoon graag naar Bali. De volgende ochtend worden we om 07.00 uur door de eigenaar van het hotel naar de haven gebracht (heel aardig en gastvrij!). Het is stikdruk, alle locals dringen voor, waardoor de rij niet beweegt. Hilko ziet dat er aan de zijkant van het loket ook ineens kaartjes worden “verkocht”, en slaagt er in om op deze manier tickets te bemachtigen, zodat we nog nét op tijd op de ferry zijn en mee kunnen voor de overtocht naar Padangbai, Bali.

Vanuit de haven in Padangbai pakken we een taxi naar Ubud. We zien onderweg hoe chaotisch het verkeer is en we besluiten om maar geen scooter te gaan huren in Ubud. Via via vinden we een taxichaffeur die ons wel een dag mee op sleeptouw wil nemen en ons langs de hoogtepunten van het eiland wil rijden. Zo kunnen we makkelijker van A naar B, hoeven we niet zelf te rijden en kunnen we ook zelf kiezen wat we wel of niet leuk vinden.  We rijden naar de Beratan-tempel, zien de grote en indrukwekkende Jatiluwih-rijstterrassen en we proeven de duurste koffie ter wereld, Luwak koffie: een lekker bakje koffie, maar de industrie erachter hebben we onze vraagtekens bij! Onze gids/chauffeur vertelt ons veel over de Indonesische cultuur en brengt ons bij een lokaal restaurantje waar we (wederom) Indonesisch lunchen.

Hilko’s broer, schoonzus en de kids zijn op vakantie in Bali en als verassing hebben wij geregeld dat we twee nachten in hetzelfde hotel verblijven. We zouden een hapje gaan eten, maar we “moesten nog even kijken wanneer”. We slaan het inchecken even over en een medewerker wijst ons de weg naar de villa waar ze verblijven. We sluipen richting de villa en staan ineens voor hun neus. Heerlijk om weer te kunnen knuffelen en bijkletsen met dierbaren. We vermaken ons bij het zwembad, we gaan heerlijk met elkaar uit eten en we boeken voor de volgende dag een fietsexcursie. Na drie gezellige dagen met elkaar is het al weer tijd om afscheid te nemen. Na wat dikke knuffels en wat tranen (vooral bij Wendy) vertrekken wij naar onze villa midden in de Tegallalang rijstterrassen. We slapen de komende nachten in een nog onontdekt pareltje in een mooie en rustige omgeving met prachtige zonsondergangen.

Vanuit Tegallalang pakken we een taxi naar onze laatste bestemming in Indonesië, Canggu. Dat ze in Indonesië rijden als gekken dat hadden we al gezien, maar nu hebben we het zelf ook ondervonden. Tijdens onze rit naar Canggu komen we in botsing met een vrachtwagen, welke ons in de bocht niet lijkt te zien en de auto vol raakt. Naast de schrik, een kapotte zonnebril en een wond op Hilko’s hoofd zijn we er gelukkig goed vanaf gekomen. En ook de chauffeur was gelukkig ongedeerd. We hebben in no-time een andere auto en chauffeur en zijn weer op weg naar Canggu. In Canggu lopen we een rondje door de stad, chillen we bij het zwembad en drinken aan het eind van de dag een biertje aan de zee bij zonsondergang. Wat een rotleven.

Ons avontuur door Indonesië zit er op en we maken ons klaar voor onze volgende bestemming:  Australië. Het zogenaamde Bali-virus waar je veel mensen over hoort, is bij ons helaas niet ingeslagen, maar desalniettemin hebben we een fantastische tijd gehad en hebben we heerlijk “vakantie” gevierd in Indonesië. Lombok vonden we het meest relaxt en puur. Op het moment van het plaatsten van dit blog is Lombok bezig met de verwerking van twee zware recente aardbevingen, waarbij vele doden en gewonden zijn gevallen. We zijn blij dat we op dit moment niet meer in Lombok zijn, maar leven tegelijk mee met deze vriendelijke en behulpzame mensen.

Voor wat beelden van onze “vakantie”: zie onderstaande link!
https://travelthedream.reislogger.nl/video/indonesie-nusa-bali.40939